بازنویسی داستان رودابه و زال از شاهنامه

گویند کسی که در دلش غم داردباید به دلش گلی ز امّید آرد ما سبز امیدیم ولی حیف، چه سود؟ از پهنه ی آسمان تبر می بارد *** بر پیکر قلبم آرزو می پوشم هر روز سراب تازه ای می نوشم در وادی خشک و خالی رویا ها من چشمه ی حسرتم که هی می جوشم *** برای استاد محمدرضا شجریان: سلطان هنر، مهر، شه آواز است الطاف خدا با سخنش دمساز است انگشت ز حیرت به دهان دارم چون در حنجره اش نه یک، که صد ها راز است *** از دست دو رویی و ستم ها فریاد فریاد ز هر دروغ و از هر چه فساد ای خنجر ظلم تو دریده دل (راد) یادت نرود، حساب پس خواهی داد *** امشب چه شبی ست؟ فال و تعبیرش چیست؟ بر پشته ی آسمان مهی نیست که نیست با این همه راه عشق را می پویم سوسوی ستاره ای برایم کافی ست *** به ایرج زبردست و آینگی اش: از باغچه ی دلم خزان را چیدی انگار بهار روشن امّیدی مهرت به دلم نشست آن روزی که در آینه آیینه ی دیگر دیدی *** یک روز ز باران تو تر خواهم شد یک باغ بزرگ پر ثمر خواهم شد با ضرب ستم شکسته ام اما من در فصل بهار سبز تر خواهم شد منبع: روزنامه خبر جنوب، نگاه پنج شنبه 20 آبان 1395 و 18 آذر 1395 برچسب‌ها: علی عشایری, راد, رباعی, ...ادامه مطلب

هرچند که بال آرزوهام شکست بگذار که پرواز کنم بی غم و مست زیباست میان آسمان ها، زیباست پرواز کبوتری که عاشق شده است *** برای آتش نشانان فداکار:  بیگانه ی شهر آرزو ها بودند قربانی بی خیالی ما بودند آتش همه جا دوید، امّا آن ها پروان, ...ادامه مطلب